Rozwój technologii, a przemysł zbrojeniowy cz. 1

Bezsprzecznie wojna to coś okropnego, coś co prowadzi do tragedii lecz niepodważalnie ma swój wpływ na przemysł oraz technologie. Poza powszechnymi zniszczeniami ma jeszcze pozytywny aspekt, mianowicie państwa biorące udział bądź będące sąsiadami państw wojujących przeznaczają ogromne środki na rozwój technologii. Z początku badania są ściśle tajne, a ich owoce przeznaczone dla wojska, lecz po zakończeniu konfliktu znajdują również zastosowanie w służbach specjalnych, czy organach państwowych takich jak policja czy straż pożarna. Niektóre z nich mają duże wzięcie również pośród cywilów.

Odkrycia, do których przyczyniła się wojna

Do zasług technologicznych wojny, które wykorzystujemy na co dzień, możemy zaliczyć (szczegółowy opis każdego punktu poniżej) :

W części pierwszej:

• Szybki rozwój silników diesla i benzynowych
• Powstanie oraz rozwój komunikacji radiowej i telefonicznej
• Prace nad pierwszymi silnikami elektrycznymi

W części drugiej:

• Rozwój technologi komputerowych
• Lot w kosmos i na księżyc
• Stworzenie ogólnoświatowego systemu nawigacji GPS

Silnik – jako siła napędowa armii.

Obecnie doktryny mówiące o tym jak należy prowadzić wojnę na pierwszym miejscu mówią o wojnie mobilnej. Szybkość relokacji armii najczęściej decyduje o zwycięstwie bądź porażce. Wiele więc zależy od prędkości osiąganych przez pojazdy pancerne podczas walki jak również podczas przemieszczania się między frontami, lotnictwo oraz pojazdy kołowe mają jeszcze wyżej zawieszoną poprzeczkę co do prędkości ponieważ to one są wykorzystywane do transportu piechoty – trzonu armii. Pojazdy silnikowe na masową skalę zostały użyte po raz pierwszy podczas pierwszej wony światowej. To wtedy narodził się nowy typ broni, mianowicie broń pancerna, a w głowach wybitnych generałów pojawiły się pierwsze plany wojny mobilnej. Największy wpływ na rozwój silników miała jednak druga wojna światowa. Narodził się Niemiecki blitzkrieg, który zakładał przebicie się na danym odcinku frontu, a następnie szybkie wdarcie się na tyły wroga. Do tego były potrzebne czołgi lekkie o ogromnej mobilności, takimi czołgami były Panzerkampfwagen (w skrócie Pz) 1 oraz Pz 2. Po drugiej stronie frontu w ZSRR produkowane były Bystrochodnyj Tanki (w skrócie BT) – czołgi szybkobieżne, jak sama nazwa wskazuje zadania do których były wykorzystywane stawiały duży nacisk na prędkość maszyny. Prędkości niemieckich Pz jak i radzieckich BT wachały się w granicach 50-60 km/h, a ich waga nie przekraczała 10 ton. Dla porównania obecne silniki wykorzystywane w amerykańskich Abramsach potrafią rozpędzić ważące blisko 65 ton pojazdy do prędkości 70 km/h.

Komunikacja na polu bitwy – klucz do zwycięstwa

Wraz ze wzrostem prędkości armii narodził się problem z komunikacją. Pojazdy pancerne pędzące na tyły wroga często nie były wstanie porozumieć się z dowództwem, a przez to skoordynować ataku. Na początku konfliktu drugo-wojennego Związek Radziecki wprowadził system flag jako sposób komunikacji. Flagi zajmowały dużo miejsca w czołgach dowodzenia, często ich dostrzeżenie było nie możliwe podczas bitwy, a dowódca wydający rozkazy oddziałom musiał wychylić się z czołgu i wymachiwać wielkimi kolorowymi płótnami. Taka praktyka sprawiała, że był łatwym celem dla armii przeciwnika. Niemieccy inżynierowie zaczęli pracę nad inną formą komunikacji. W efekcie prac udało im się wykorzystać pomniejszoną stację radiową którą zmieścili do kadłuba czołgu jako radiostację kosztem ilości amunicji przewożonej w pojeździe, lecz efekt końcowy spełnił oczekiwania twórców, a czołgi niemieckie były obowiązkowo wyposażane w nowy wynalazek. Radiostacja również była wykorzystywana przez piechotę, lecz ze względu na wagę oraz nie poręczność niektórzy tyko byli w nią wyposażeni i to w dodatku kosztem karabinu, bądź zapasów amunicji. W dzisiejszych konfliktach każdy żołnierz ma na wyposażeniu sprzęt za pomocą którego jest w stanie komunikować się z przełożonymi przy okazji nie pozbywając się swojej broni.

Brak ropy – problemy 3 Rzeszy

Podczas drugiej wojny światowej Trzecia Rzesza cierpiała na ogromne braki w ropie, przez co często ich pojazdy stawały się bezużyteczne. Z tego powodu jednym z głównych celów uderzenia wojsk Hitlerowskich były kaukaskie złoża ropy które były by w stanie zaspokoić zapotrzebowanie Wehrmachtu. Gdy natarcie się nie powiodło stało się oczywiste, że nie wystarczy ropy do prowadzenia wojny na wielkich stepach Związku Radzieckiego. Z tego powodu Ferdynand Porsche rozpoczął pracę nad silnikami elektrycznymi oraz hybrydowymi. W efekcie jego prac powstał projekt czołgu VK4501 (P), czołg o napędzie spalinowo-elektrycznym, był to pojazd konkurujący podczas przetargów ze znanym wszystkim Pz Vl Tiger, jednak Ferdynand przegrał przetarg, ponieważ jego prototyp cierpiał na liczne wady związane z nowymi jednostkami napędowymi przez co uległ pożarowi na pokazach przed oczami Hitlera. Obecnie silniki elektryczne są wykorzystywane w pojazdach pancernych jako napęd stabilizatorów żyroskopowych czy mechanizmy automatycznego ładowania pocisków.

Rozwój technologii, a przemysł zbrojeniowy cz.2  Zapraszam! —–>